7η συνάντηση! Εγώ, καπετάνιος! Ανάλυση και συζήτηση. MIGRAMEDIA

Θέαση, ανάλυση, συζήτηση, δράση! 

Η 7η συνάντηση ξεκίνησε με αγωνία, αγωνία για το πως θα εξελίσσονταν το ταξίδι του Σεϊντού! Ξεκινήσαμε, όμως, τη συνάντηση κάνοντας πρώτα τις συστάσεις δύο εξωτερικών συνεργάτιδων του Ομίλου! Αυτή τη φορά είχαμε την τιμή και την χαρά να έχουμε μαζί μας την κα. Παναγιώτα (Γιώτα) Μήνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας του Κινηματογράφου στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και υπεύθυνη του Εργαστηρίου Εικόνας, Ήχου και Κίνησης του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (Ι.Τ.Ε.) και την κα. Κωνσταντίνα Γεωργιάδη, Εντεταλμένη Ερευνήτρια (Ερευνήτρια Β΄) στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, Συντονίστρια του Τομέα Θεατρολογίας του Ινστιτούτου, μέλη και οι δύο της επιστημονικής ομάδας του διεθνούς προγράμματος MigraMedia (Erasmus+ Projekt 2023-1-DE01-KA220-HED-000154375).

 Έλαβαν μέρος στον Όμιλο στο πλαίσιο της συνεργασίας μας στο MigraMedia προκειμένου να εργαστούμε από κοινού, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ομίλου, οι εκπαιδευτικοί τους και οι πανεπιστημιακοί - ερευνήτριες, στην ανάλυση της ταινίας (δείτε εδώ). Άλλωστε, η επιλογή της ταινίας, οι δραστηριότητες που επιλέχθηκαν και τα σημεία που θα δίνονταν ιδιαίτερη έμφαση προήλθαν μετά από στενή συνεργασία των εκπαιδευτικών και των πανεπιστημιακών.Πριν τη θέαση της υπόλοιπης ταινίας Io, capitano του Matteo Garrone (2023, 121') προβλήθηκε στον προτζέκτορα ένα κολάζ 15 φωτογραφιών - καρέ του πρώτου μέρους της ταινίας και ζητήθηκε από τα μέλη του ομίλου να θυμηθούν και να αφηγηθούν όσα είχαμε δει την προηγούμενη φορά. Μία μαθήτρια ανέλαβε να αφηγηθεί όσα είδαμε. Όταν ολοκλήρωσε την αφήγησή της, αναφερόμενη σε κάθε σημαντική λεπτομέρεια και με απίστευτα γλαφυρό ύφος, αισθανόμασταν όλοι σαν να είχαμε δει ξανά την ταινία, μόλις εκείνη τη στιγμή. 

Αμέσως μετά, τα μέλη του Ομίλου κλήθηκαν να κάνουν εκτιμήσεις για την εξέλιξη της πλοκής της ταινίας. Ειπώθηκαν αρκετές και διαφορετικές ιδέες και καταγράφηκαν στον πίνακα.

Στη συνέχεια, έγινε η προβολή του υπόλοιπου μέρους της ταινίας. Ακολούθησε ένα σύντομο διάλειμμα και με την επιστροφή μας έγινε μία πρώτη διερεύνηση σκέψεων -άρεσε/δεν άρεσε- και συναισθημάτων που μας γέννησε η ταινία. Από τις τοποθετήσεις, μεταξύ πολλών άλλων, προέκυψε κι η τεχνική - σκηνοθετική επιλογή του "ανοικτού τέλους" της ταινίας και συζητήθηκε η λειτουργία της συγκεκριμένης επιλογής. Επίσης, τέθηκε και το σημαντικό ζήτημα του κατά πόσο η ταινία αγγίζει την πραγματικότητα και το πεδίο της εμπειρίας των ανθρώπων που μεταναστεύουν από την Αφρική προς την Ευρώπη. Από όσα ακούστηκαν δόθηκε η ευκαιρία να συζητηθεί και η έννοια της "κατασκευής" στον κινηματογράφο και να διερευνηθούν τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, ιδιαίτερα σε σχέση με ένα τόσο δύσκολο θέμα, όπως είναι η μετανάστευση των ανθρώπων. Τον ρόλο του εμψυχωτή των μαθητών και των μαθητριών αναλάμβαναν εναλλάξ οι εκπαιδευτικοί και οι πανεπιστημιακοί - ερευνητές.

Έπειτα, τέθηκε από του εμψυχωτές του Ομίλου μία δραστηριότητα διαλόγου με αντικείμενο τον εντοπισμό και τη διερεύνηση των δυσκολιών που αντιμετώπισε ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας. Στη φάση αυτή σταθερά επανερχόμασταν στην ταινία προκειμένου να σημειωθούν και τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιήθηκαν από τον δημιουργό της ταινίας. Τέλος, τα μέλη κλήθηκαν να εργαστούν σε υποομάδες επάνω σε ένα νέο διαφορετικό τέλος της ταινίας. Ζητήθηκε να υποθέσουν ότι η ταινία ολοκληρώνεται με σκηνές από την ζωή του Σεϊντού, της μητέρας του και του δουλέμπορου πέντε χρόνια μετά από την έλευση του Σεϊντού στην Ιταλία. Οι υποομάδες είχαν, λοιπόν, τη δυνατότητα να επιλέξουν μία από τις τρεις περιπτώσεις χαρακτήρων και να παρουσιάσουν στην ολομέλεια την ιδέα τους. Οι ιδέες που ακούστηκαν είχαν ανατροπές και ήταν αντισυμβατικές. 

Μετά τον σύντομο σχολιασμό τους έκλεισε η συνάντηση και ανανεώθηκε το ραντεβού μας για το MigraMedia για τον ερχόμενο Γενάρη!